2020, voor mij een jaar met veel hobbels
Zoals ik al eerder heb geschreven, is mijn jaar niet mijn beste jaar geweest. Ik ben heel erg ziek door Corona geweest. Nu 10 maanden verder, begin ik mij weer een beetje mens te voelen. Deze blog kan niet anders dan een heel persoonlijk blog worden. In deze blog neem ik je mee hoe ik 2020 heb beleefd, vertel ik over mijn zware momenten tijdens corona en ook wat het mij heeft geleerd. Wat het met mij en mijn omgeving heeft gedaan en hoe ik toch probeer positief te blijven, wat zeker soms heel moeilijk was (en nog steeds is) tijdens een zware revalidatieperiode. Ook neem ik je mee naar hoe ik kijk naar 2021.
In 2019 had ik de grootste plannen voor 2020.
Ik had er zin in. Ik zorgde dat ik mijn opleiding Edelstenen startte en ik deed flinke investeringen in MaarOokIk om mijn nieuwe behandelingen in het voorjaar te kunnen starten. Ik was druk net het vernieuwen van mijn website en had een super gaaf vriendinnenspel ontwikkeld dat ik wilde promoten. Zo nog vele plannen voor 2020. Hier had ik echt zin in.
2020 zou niet alleen zakelijk een leuke uitdaging worden met super gave vernieuwingen, maar ook privé stonden er leuke dingen op de planning met vrienden en mijn gezin. Vakanties, huis opknappen en meer. Ik had nog nooit zo naar een jaar uitgekeken. 2020 zou een feestje worden. Mijn man en ik zeiden wel eens tegen elkaar: 2020 wordt ons jaar?
Ons beeld van 2020 viel in duigen.
15 maart werd ik heel erg ziek door corona. En nee het is geen gewoon griepje. Ik heb echt moeten vechten voor mijn leven. Ik werd in de nacht super ziek en al snel hapte ik naar lucht. Daarnaast kon ik bijna alles van het symptomenlijstje afvinken. Ik ben 9 weken door een hel gegaan. Met vlagen weet ik er nog dingen van. Als ik even niet benauwd was sliep ik heel diep. De huisartsen wisten nog weinig en spraken elkaar tegen. Medicatie was er niet. De woorden waar ik het mee moest doen van de huisartsen waren: “Je hebt corona, het is afwachten hoe sterk je bent en of je het red.”
Ik was heel bang. Het beeld dat je altijd terug kan vallen op (huis)artsen viel weg. Ze waren er, maar konden eigenlijk niks voor mij doen. 9000 mg vitamine C, dat was mijn recept. En de liefde? om mij heen. En hoop hebben dat ik het red. Niet alleen voor mij was dit een hel, ook voor mijn gezin en naaste mensen. Na 9 weken ging de benauwdheid weg, maar ik kon niks meer. Praten was moeizaam, ik was intens moe, mijn lijf deed pijn, de kracht in mijn spieren was weg, ik kon bijna niet lopen en mijn arm optillen was al een opgave.
Al het vertrouwen in mijn lijf was ik kwijt.
Van alles wat ik voelde, werd ik bang. Zou het erger weer worden? Of zou ik nu kunnen opbouwen? Ik heb hard gewerkt om nu hier te staan om nu te kunnen voelen en denken: ik ben er weer. Daar ben ik trots op. Ik durf weer naar de toekomst te kijken en voorzichtig plannen te maken. Maar ik besef ook dat ik mezelf tijd moet gunnen om langzaam weer dingen op te pakken.
Daardoor heb ik 2021 niet al helemaal uitgestippeld. Ik heb wel ideeën ervoor, maar als ik de kracht nog niet heb om het ook uit te voeren, is dat ook goed. Ik mis mijn werk heel erg. Als ik mijn hart volg, was ik al weer aan het werk, maar mijn verstand zegt dat ik daar nog niet aan toe ben en daar de tijd voor moet nemen. Ik geloof dat Je vanzelf voelt wanneer je het echt weer aankan. Dus na dat gevoel ga ik luisteren.
En dat is ook hoe ik 2021 in kijk; ik zie het wel.
Corona is nog niet onder controle en de maatregelen zijn er nog voorlopig. Dat schept ook ruimte om de tijd te nemen. Ik ga online wel weer dingen oppakken, maar fysiek mensen ontvangen en aanraken voelt pas goed als we ons veilig voelen en geen risico’s lopen om elkaar te besmetten en ziek te maken. Gelukkig kan er ook veel online en worden we als ondernemers steeds creatiever.
Zelf geniet ik ervan om te zien hoe creatief we zijn met zijn allen.
Hoe we in oplossingen kunnen denken als mensen (ondernemers)in plaats van in problemen. Een eigenschap die soms te weinig werd gebruikt, maar nu je mooie nieuwe inzichten geeft in je bedrijf en als mens. Ik hoop dat we in 2021 die spirit vasthouden met elkaar en dat we ondanks verdriet en pijn ook positief en liefdevol blijven met elkaar en naar elkaar. Dat we elkaar niet afvallen omdat we anders denken, maar het grote geheel zien.
We willen tenslotte allemaal hetzelfde:
weer vrij kunnen leven zonder maatregelingen, elkaar weer kunnen zien en kunnen aanraken.
Dus houd vol, hoe moeilijk het ook is. En blijf erin geloven dat die tijd er komt. Ik geloof dat wel, want dat geeft mij houvast. Ik probeer weg te blijven van alle negatieve berichten, want dat maakt het niet beter, maar alleen maar zwaarder. Houd vast aan alle liefde die we met elkaar delen.?
We komen er wel samen zijn we sterk.Veel liefs en ? Debbie Pouwels
